بررسی رابطه پترولوژیکی سنگ های شمال سامان با اندیس های آهن در منطقه

منطقه مورد مطالعه از ده کیلومتری جنوب غرب شهر رضوانشهر از توابع شهرستان تیران و کرون آغاز و در راستای جاده تیران – سامان تا انتهای روستای محمدآباد ادامه می¬یابد. از دیدگاه زمین ساختی این منطقه در ایالت فلززایی سنندج – سیرجان قرار دارد و دارای تنوع سنگ شناسی با درجات متفاوت دگرگونی می¬باشد.هدف از این پژوهش بررسی ژنز اندیس¬های آهن شمال سامان است که در میزبان آهکی و دگرگونی حادث شده¬اند.همچنین تعیین ارتباط آنها با یکدیگر و تعمیم نتایج به مناطق مشابه می¬باشد. براساس مطالعات صحرایی و پتروگرافی واحدهای سنگی منطقه عبارتند از : واحدهای آهکی واجد رگچه های آهن، واحدهای آهکی فاقد کانه سازی آهن(در این سنگها آهن بصورت پرشدگی و اکسید در مقاطع میکروسکپی مشاهده می شود)، آمفیبولیت، سینیت، مرمر، متادلریت، شیست و کانسنگ آهن. توده آذرین منطقه، یک توده سینیتی فوق اشباع از سیلیس، با ماهیت کالک آلکالن و متاآلومینوس است.این سنگ ها تحت تاثیر حرکات تکتونیکی، دگرگونی خفیفی را متحمل شده اند.بیوتیت¬های موجود در این سنگ¬ها تبلور مجدد پیدا کرده¬اند. بر حسب مطالعات ژئوترمومتری دمای تبلور مجدد این بیوتیت ها 406 درجه سانتی گراد محاسبه شد. کانه اصلی در سنگ میزبان رسوبی، هماتیت و در سنگ میزبان دگرگونی مگنتیت می¬باشد. براساس دیاگرام وانادیوم در مقابل تیتانیوم، نمونه های آهن با میزبان سنگ رسوبی در محدوده کانسارهای آتشفشانی – رسوبی و نمونه های آهن با میزبان سنگ های دگرگونی منطقه قلعه عرب در محدوده کانسارهای رسوبی قرار گرفته¬اند.